Οι ιδέες είναι δηλητήριο. Όσο πιο πολύ διαλογίζεσαι τόσο πιο λίγο δημιουργείς.
Raymond Chandler, 1948
σχόλια / απόψεις / "μαθήματα υποκριτικής"
Καμιά ενέργεια να μην κάνεις άσκοπα ή με άλλο τρόπο, παρά μόνο σύμφωνα με τις αρχές που ολοκληρώνουν την Τέχνη.
ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ
Μια εποχή που είναι ανίκανη για ποίηση είναι ανίκανη και για οποιοδήποτε είδος Τέχνης εκτός απ' την καπατσοσύνη του εκφυλισμού.
Raymond Chandler, 1948
Θέατρο δεν είναι οι σωβαντισμένες πέτρες
Θέατρο δεν είναι οι μπογιαντισμένες μούρες
Θέατρο δεν είναι τα βαμένα σκηνικά
Θέατρο δεν είναι τα κοστούμια και οι μηχανές
Θέατρο δεν είναι οι απόψεις και οι αναλύσεις
Θέατρο δεν είναι τα βραβεία και τα ρεπορτάζ
Θέατρο δεν είναι οι πρεμιέρες και οι τιμητικές
Θέατρο δεν είναι οι σκηνογράφοι και τα μακιγιάζ
Θέατρο δεν είναι οι δραματολόγοι και οι κριτικές
Θέατρο δεν είναι οι σκηνοθέτες και οι φωτισμοί
Θέατρο δεν είναι οι συγγραφείς -δεν είναι οι συγγραφείς-
Θέατρο δεν είναι τα λόγια που λέγονται πριν
Θέατρο δεν είναι τα λόγια που λέγονται μετά
Θέατρο είναι :
ένας ηθοποιός,
δύο θεατές
και μια γλώσσα ανάμεσά τους
στο τώρα !
< ΚζΚ/2013 >
Tο θέατρο ξεκινά να υπάρχει τη στιγμή που οι δύο κόσμοι, ο κόσμος των ηθοποιών και ο κόσμος των θεατών, έρχονται σε επικοινωνία. Mια κοινωνία σε μικρογραφία, ένας μικρόκοσμος συγκεντρωμένος, κάθε βράδυ, στο εσωτερικό ενός χώρου.
Xρέος του θεάτρου είναι να μεταγγίσει σ’ αυτόν τον μικρόκοσμο την καυστική και εφήμερη γεύση ενός άλλου κόσμου, ενός κόσμου που περιέχει, αλλά και μεταμορφώνει, την καθημερινότητά μας.
Tο θέατρο δεν πρέπει να είναι ανιαρό. Δεν πρέπει να είναι συμβατικό. Πρέπει να είναι απρόβλεπτο. Tο θέατρο μάς οδηγεί στην αλήθεια μέσα από την έκπληξη, μέσα από τη συγκίνηση, μέσα από το παιχνίδι, μέσα από τη χαρά. Kάνει το παρελθόν και το μέλλον μέρος του παρόντος, μας απομακρύνει από αυτό που συνήθως μας περικυκλώνει ασφυκτικά και μας φέρνει κοντά σε αυτό που συνήθως είναι πολύ μακριά μας.
ΠHTEP MΠPOYK
κζκ
κζκ
ΜΙΚΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ
Να τηρείτε απολύτως τους κανόνες του ΘΕΑΤΡΟΥ !
(Του ΘΕΑΤΡΟΥ που εργάζεστε)
Να τηρείται απολύτως τους κανόνες ασφαλείας !
Να είστε ακριβείς, (τοπικά και χρονικά) !
Να απαιτείτε ακρίβεια (από όλους) !
Να είστε ακριβοί ! (Να φτίττετε με τη φτήνια !)
Μην παίρνετε το θάρρος που σας δίνουν.
Μην αναθέτετε σε άλλους τη δουλειά σας.
Να αναλαμβάνετε την ευθύνη των πράξεων σας !
Μην αναβάλετε !
Όταν κάνετε πρόβα, να αποκλείετε τον έξω κόσμο.
Φροντίστε πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό σας!
Απόλυτος σεβασμός και οικονομία στα σκηνικά και προσωπικά αντικείμενα!
Δεν αφήνουμε σκουπίδια (υλικά και πνευματικά) στο πέρασμά μας !
Ο τελευταίος σβήνει ΠΑΝΤΑ τα φώτα ! ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ !
(Πρέπει να καταλαβαίνετε πότε είστε “τελευταίοι”.)
Η ευκολία είναι εχθρός της Τέχνης.
Η Δημιουργικότητα τρέφεται από τη Δυσκολία !
Η Δημιουργικότητα και η Ελευθερία του ηθοποιού τελειώνουν, εκεί που αρχίζει η ανία του θεατή.
Στη σκηνή επιτρέπονται τα πάντα, εκτός από την αγένεια, (προς το κοινό και τους άλλους ηθοποιούς).
Να αντιλαμβάνεστε οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σας ! Να το δείχνετε μόνο όταν πρέπει !
Μη λέτε “ευχαριστώ”, όταν αυτό που δέχεστε είναι υποχρέωση του άλλου να το δώσει.
(Το “ευχαριστώ” είναι πολύτιμο, μην το σπαταλάτε.)
Να συμπεριφέρεστε έτσι, που να μη χρειαστεί να πείτε ¨συγγνώμη¨ !
(Το “συγγνώμη” δεν διορθώνει τίποτα.)
Η Σκηνή είναι Ιερή !
Ποτέ δεν “παίζουμε” εκτός Σκηνής !
« Να λειτουργείτε και να συνδέεστε ! » (έλεγε ο Κ. Κουν)
Ύστατη υποχρέωση: Μυαλό και σώμα σε λειτουργική κατάσταση...
(ΚΑΙ στη Σκηνή ΚΑΙ στη Ζωή)
< ΚζΚ/2018 >
